Hiskaf.. (അങ്ങനെയും വിളിക്കപ്പെടുന്നു...! )

  15 ഇന്നത്തെ യാത്ര പഹൽഗാമിലേക്കാണ്. ലോബിയിൽ എല്ലാവരും എത്തുന്നതിനിടെ ഞാൻ പതിയെ നമ്മുടെ സാരഥിയുമായി സംഭാഷണശകലങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടു. ഏതാണ്ട് 100 കിലോമീറ്റര് ദൂരം ഉണ്ടെന്നും മൂന്നു മണിക്കൂറോളം യാത്ര ഉണ്ടാവുമെന്നും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങൾ പുറപ്പെട്ടു.ദൂരം ഏറെയുള്ളതിനാൽ ആഷിഖ് തുടക്കത്തിലേ തന്നെ ആംബുലൻസ് സ്റ്റൈൽ സ്വീകരിച്ചിരുന്നു. വണ്ടിയുടെ ഹോൺ ആക്സിലേറ്ററിൽ ആണോ ഇരിക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നുന്ന തരത്തിൽ ആയിരുന്നു പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നത്. ഹോൺ അടിക്കാതെ ഒരു നൂറു മീറ്ററിലധികം പോയിട്ടുണ്ടാവില്ല. ഇതൊരു അലോസരമായി മാറിയപ്പോൾ വളരെ സൗമ്യമായി ടിയാനോട് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചപ്പോൾ " ഇവിടെ ഇങ്ങനെയൊക്കെയേ പോകാനൊക്കൂ.. ഹോൺ അടിച്ചില്ലേൽ ആരും മാറിത്തരില്ല" എന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ പതിയെ ഞങ്ങളും അതിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടു. ഹൈവേയിൽ എത്തികഴിഞ്ഞാൽ റോഡുകൾ ഒക്കെ മികച്ചത് തന്നെയാണ്.പോകുന്ന വഴിയിൽ കണ്ണെത്താദൂരത്തോളം നീണ്ടു കിടക്കുന്ന പാടശേഖരങ്ങൾ കണ്ടു. അത് കുങ്കുമപാടമാണെന്നും വർഷത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക കാലാവസ്ഥയിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ മാസം മാത്രം കൃഷി ചെയ്യുകയും ബാക്കി കാലയളവിൽ ആ നിലം വെറുതെ കിടക്കുകയുമാണ് പതിവെന്ന് ആഷിഖ് പറഞ്ഞു

  14 എല്ലാവരും വണ്ടിയിൽ കയറി , വണ്ടി പാർക്കിങ്ങിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കെടുത്തു ഏതാണ്ട് ഒരു 800 മീറ്റർ പിന്നിടുമ്പോഴേക്കും , അവിടെ ഒരു പോലീസ് ചെക്‌പോസ്റ്റു സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. വലത്തോട്ടും ഇടത്തോട്ടും പിരിയുന്ന റോഡിൽ ഞങ്ങൾക്ക് പോകേണ്ട വലത്തോട്ടേക്കുള്ള റോഡ് അടച്ചിരിക്കുന്നു. അല്പം മുൻപ് ആഷിഖ് ക്ഷുഭിതൻ ആയി പുലമ്പിയതിന്റെ കാര്യം ഏതാണ്ട് വ്യക്തമായി. അമർനാഥ് തീർത്ഥയാത്ര നിയന്ത്രണങ്ങളുടെ ഭാഗമായി ഉച്ച മൂന്നു മണിക്ക് ശേഷം ടൂറിസ്റ്റുകളെ ആരെയും ഗുൽമാർഗിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കു വിടുന്നില്ല. ഞങ്ങൾ ഫാമിലി ആയതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ അപേക്ഷയിൽ അവർ അങ്ങ് അലിഞ്ഞോളുമെന്നുള്ള ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷ അസ്ഥാനത്തായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ എത്ര അപേക്ഷിച്ചിട്ടും ദൈന്യതയോടെ കെഞ്ചിയിട്ടും അവർ ചെവി കൊണ്ടില്ല. അവസാനം ഞങ്ങളെ ഒഴിവാക്കാനെന്ന പോലെ , ഇടത്തോട്ട് പോയാൽ പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ ആണെന്നും അവിടെ പോയി മേലുദ്യോഗസ്ഥനോട് സംസാരിച്ചു അനുവാദം വാങ്ങിയാൽ പോകാനനുവദിക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു. വേറെ വഴിയില്ലാതെ ഞങ്ങൾ വണ്ടി ഇടത്തോട്ട് തിരിച്ചു. ഒരു രണ്ടു മൂന്നു കിലോമീറ്ററിനുള്ളിൽ പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ എത്തി. ഗേറ്റ് പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ ഗേറ്റിൽ പോയി കുറെ സമയം നിന

  13                 കേബിൾ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ഉടനെ ഞങ്ങളെ വരവേറ്റിരുന്നത് കൺകുളിർമയേകുന്ന കാഴ്ചകളും അന്തരീക്ഷവുമായിരുന്നു. അല്പം മുമ്പുള്ളതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി തെളിഞ്ഞ ആകാശവും , തൂവെള്ള പഞ്ഞിക്കെട്ടുകളെ വെല്ലുന്ന മേഘക്കൂട്ടവും , പച്ച പടർന്ന കൽക്കൂട്ടങ്ങളും ഉള്ളിലേക്കിറങ്ങി ചെല്ലുന്ന തണുത്ത കാറ്റും. ഈ നിമിഷം മാത്രമാണ് ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമെന്നു തോന്നിപ്പോകുന്ന നിമിഷങ്ങൾ..! ഭൂമിയിലെ പറുദീസയായ കാശ്മീരിനെ ഏറ്റവും ഉയരത്തിൽ നിന്ന് കാണുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ. പറുദീസയിലേക്കിനി അധികദൂരമില്ലെന്നു തോന്നും അവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ. കേബിൾ കാർ പർവതത്തിന്റെ ഏറ്റവും മുകളിലേക്ക് അല്ല ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇറങ്ങിയ ശേഷം വീണ്ടും മല മുകളിലോട്ടു ബാക്കി നിൽക്കുന്നു. ഏതാണ്ട് രണ്ടര മണിയോടെ അവിടെ എത്തിയ ഞങ്ങൾ ആ സത്യം താഴെ നിന്ന് കൺകുളിർക്കെ കണ്ടു. തൊട്ടു അടുത്തുള്ള മലയിൽ മഞ്ഞു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അതെ , ഈ ഒരു കാലാവസ്ഥയിൽ തീരെ മഞ്ഞു ഉണ്ടാവില്ലെന്ന കരുതിയ ഞങ്ങളെ തികച്ചും അതിശയിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു അത്. പ്രത്യേകിച്ച് എന്റെ മക്കൾക്ക്. ഈ യാത്ര തുടങ്ങിയത് മുതൽ അവർ ഇപ്പോഴും ചോദിക്കുന്നത് , മഞ്ഞു എവിടെ എന്നാണ്. ഈ ഒ

  12 ഗുൽമാർഗിലേക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ ഒരു ഗൈഡിനെ ഡ്രൈവർ വണ്ടിയിൽ കയറ്റി. ടിയാൻ മുഖേന ആയിരുന്നിരിക്കണം ഞങ്ങളുടെ കേബിൾ കാർ ബുക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ഗുൽമാർഗിലെ പ്രധാന ആകർഷണം കേബിൾ കാർ ആണെന്ന് ഞങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നെങ്കിലും , ഞങ്ങൾ കരുതിയ പോലെ അല്ല കാര്യങ്ങൾ എന്നത് അവിടെ എത്തിയ ശേഷം മാത്രമാണ് മനസ്സിലായത്. ഞങ്ങൾ ബുക്ക് ചെയ്ത പ്രകാരം 11 .15   നു   അവിടെ എത്തിച്ചേരണം. പക്ഷെ , ഞങ്ങൾ വൈകിയതിനാൽ 11 . 45 കൂടിയേ അവിടെ എത്തിയുള്ളുവെങ്കിലും അതൊരു വലിയ പ്രശ്നമായി മാറിയില്ല. ഞങ്ങൾ വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത ശേഷം കേബിൾ കാർ യാത്ര ആരംഭിക്കുന്ന കെട്ടിടത്തിലേക്ക് ഏതാണ്ട് ഒന്ന് ഒന്നര കിലോമീറ്റർ ഒരു ഇടുങ്ങിയ വഴിയിലൂടെ പോകണമായിരുന്നു. സാധാരണ ഗതിയിൽ നടക്കാനുള്ള ദൂരമേ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഞങ്ങൾ വൈകിയിരുന്നതിനാൽ ഓട്ടോ സർവീസ് ഉപയോഗിക്കാമെന്ന് ധാരണയിലെത്തിയിരുന്നു. ഗൈഡിന്റെ നിർദേശാനുസരണം ഉള്ള തുകയിൽ വിലപേശി എത്തിച്ചതിനു ശേഷം പെട്ടെന്ന് തന്നെ 4   ഓട്ടോറിക്ഷയിൽ അവിടെയെത്തിച്ചേർന്നു. എന്നാൽ പ്രതീക്ഷിച്ചതിനു വിരുദ്ധമായി അവിടെ വലിയ തിരക്കോ ആൾക്കൂട്ടമോ കണ്ടില്ല. ഞങ്ങളെല്ലാവരും പെട്ടെന്ന് തന്നെ കേബിൾ കാറിൽ കയറി ഉയരങ്ങളിലേക്ക

  11 തലേ ദിവസത്തെ അപ്രതീക്ഷിത സംഭവങ്ങളുടെ വൈകാരിക നിമ്നോന്നതങ്ങളുടെ ഒരു ആലസ്യത്തിലാണ് നേരം പുലർന്നത്. കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലെ പോലെ എഴുന്നേറ്റ ഉടനെ ജനവാതിൽക്കൽ പോയി അന്തരീക്ഷത്തെ വിലയിരുത്തിയില്ല. എങ്കിലും മകൻ രാത്രി നന്നായി ഇറങ്ങിയതും പിന്നീട് മറ്റു ബുദ്ധിമുട്ടുകളൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ നന്നായി ഉറങ്ങിയിരുന്നു. എന്നും കാലത്തു പതിവുള്ള അനുകാക്കാന്റെ വാതിലിനു മുട്ടൽ അന്ന് ഉണ്ടായില്ല. കുളിച്ചൊരുങ്ങി പ്രാതൽ കഴിക്കാനിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് കാര്യം അറിഞ്ഞത്. ഷബ്‌നത്താക്കു പനിയും ഹെസ്സക്ക് കണ്ണുദീനവും. തലേന്ന് രാത്രി തുടങ്ങിയതാണത്രേ. രണ്ടു പേർക്കും അല്പം കലശലായതു കൊണ്ട് ഡോക്ടറെ കാണാൻ വേണ്ടി അൻവർക്ക കൊണ്ട് പോയിരിക്കുകയാണ്. ഞങ്ങളുടെ അന്നത്തെ യാത്ര നിശ്ചയിച്ചതിൽ യാതൊരു മാറ്റവും വരാതിരിക്കാൻ , അവർ 7 മണിക്ക് തന്നെ ഒരു ഓട്ടോയിൽ പോയിരിക്കുകയാണ്. കാലത്തെ   വാതിലിനുമുട്ടൽ ഇല്ലാത്തതിന്റെ കാര്യം അപ്പോഴാണ് പിടി കിട്ടിയത്. ഏതായാലും അവർ പെട്ടെന്ന് പോയതിനാൽ , ഞങ്ങളുടെ പദ്ധതികളിൽ മാറ്റങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടാവാൻ സാധ്യതയില്ല. ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ പോയി വരാവുന്നതേയുള്ളൂ... ബലേഭേഷ്...! എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു , ഞങ്ങളെല്ലാവരും എന്നത്തേ